Драмалық шығармалардағы кейіпкер тілі. Язык героя в драматическом произведении.

Авторы

  • M. K. Nesipbekova Казахский национальный педагогический университет имени Абая, г. Алматы
        114 99

Ключевые слова:

диалог, монолог, драматургия, драматург, стиль, пьеса, лингвопрагматика,

Аннотация

Мақалада драмалық шығармалардағы кейіпкер тілінің эстетикалық қызметін көрсетуде қолданылатын тілдік-стильдік амал-тәсілдер қарастырылады. Драмалық шығармалардағы диалогтардың алар орны ерекше екендігі, сонымен қатар зерттеулер жан- жақты қарастырылған. Драмалық шығармаларда кейіпкерлердің тілі арқылы мінезі, бейнесі көрінеді. Кейіпкер тіліне қатысты орыс және қазақ тіл білімінде де зерттелгені көрсетіледі Мақалада актер тілінің стилистикалық сауаттылығы және талдау барысында диалог, монолог, полилог, сонымен қатар лексикалық элементтерге жататын диалектизмдер мен варваризмдердің қолданылуына үлкен мән берілген. Драмадағы кейіпкерлер сөйлеу техникасы мен сөйлеу мәдениетін қатар меңгергенде ғана көрермендерді бағындыра алады. Сахнада актер тіл арқылы ғана көрермендермен байланысқа түсетіндігі айтылған. Кейіпкер тіліндегі сөз өнерінің құдіреті тек әдемі сөздерде ғана емес, болашақта оның ғылыми астары терең зерттеуді қажет ететіндігін көрсетеді. Диалоги в драматических произведениях занимают важное место. Диалог в драме – основное средство развития действия и конфликта и основной способ изображения характеров (важнейшие функции драматического диалога). В нем раскрывается внешняя и внутренняя жизнь персонажей: их взгляды, интересы, жизненная позиция и чувства, переживания, настроения. Иначе говоря, слово в драме, будучи емким, точным, выразительным, эмоционально насыщенным, словом-действием, способно передать всю полноту характеристики действующих лиц. Характер и слово в драме взаимообусловлены, находятся в единении: в речи выявляется характер, а характер, в свою очередь, накладывает отпечаток на речь персонажа. Возникает требование строгой индивидуальности речи каждого героя. Драма требует от читателя развитого и всестороннего воображения. Опираясь, в принципе, лишь на драматическую речь (прежде всего диалоги, монологи), читатель должен представить себе место и время действия, внешний облик героев, их манеру говорить и слушать, их движения, жесты, мимику, почувствовать, что скрывается за словами и поступками в душе каждого из персонажей.

Библиографические ссылки

1 Қабдолов З. Сөз өнері. – Алматы: Санат, 2002. – 360 б.
2 Тымболова А. Драмалық шығармалардың лингвистикалық поэтикасы. – Алматы: Елтаным баспасы, 2013. – 328 б.
3 Тұранқұлова Д. Сахна тілі. – Алматы, 1998. – 208 б.
4 Исаев С. Қазақ әдеби тілінің тарихы. – Алматы: Мектеп, 1989. – 269 б.
5 Тұранқұлова Д. Сырлы сөз – сахна сәні. – Алматы, 2003. – 204 б.

Загрузки

Как цитировать

Nesipbekova, M. K. (2015). Драмалық шығармалардағы кейіпкер тілі. Язык героя в драматическом произведении. Вестник КазНУ. Серия филологическая, 149(3). извлечено от https://philart.kaznu.kz/index.php/1-FIL/article/view/503