«Лаокоон» или о границах поэзии и живописи.«Лаокоон» немесе поэзии мен живопись шекарасы

Аннотация

В статье исследуются различия в принципах изобразительности в скульптуре и поэтическом творчестве, раскрывается специфика каждой из названных областей искусства. Разбор проблемы проводится на основе знаменитого скульптурного произведения «Лаокоон». К анализу привлекаются труды Винкельмана, Лессинга, по- эма «Илиада» Гомера. Произведение «Лаокоон», посвященное общим проблемам эстетики Эфраима Гомхольд Лессинга, было написано в 1762-1765 гг., издано в 1766 году в Берлине. Имеющийся у нас вариант является лишь первой частью названного трактата. При сопоставлении живописи и поэзии выясняется, что оба эти вида искусства превращают видимое в реальность, т.е. оба создают определенный обман, и в обоих случаях этот обман нравится людям. Это означает, что оба вида искусства берут начало из одного итого же источника. Красота заимствуется из конкретных предметов и может проявляться в движениях, идеях, самых различных формах. Лессинга интересуют два момента: во-первых, каковы взаимосвязи и взаимное влияние поэзии и пластического искусства и в какой форме эти связи проявляются, во-вторых, каким образом уродство может обернуться красотой. Мақалада мүсіндеу өнеріндегі бейнелеу мен поэтикалық шығармашылықтағы айырмашылық зерттеледі. Аталған өнер саласының өзіндік спецификасы ашылады. Мәселені зерттеу белгілі «Лаокоон» мүсіні негізінде жүргізілді. Талдауға Винкельманның, Лессингтің және Гомердің «Илиада» поэмасы алынады. Эвраим Гомхольд Лессингтің эстетикалық жалпы мәселелеріне арнаған «Лоокон» шығармасы 1762-1765 жылдары жазылып, 1766 жылы Берлинде басылып шыққан болатын. Біздің қолымыздағы варианты осы аталған трактаттың бірінші бөлімі ғана. Живопись пен поэзияны өзара салыстырғанда мыналар анықталады: өнердің бұл екі түрі де көрген-білгенді шындыққа айналдырады. Басқаша айтқанда, екеуі де белгілі бір алдауға негізделеді, алайда ол алдау қалайда халыққа ұнайды. Бұл өнердің екі түрі де бастауын бір ғана нәрседен алады. Әдемілік нақты заттардан алынады. Алайда ол қимыл-қозғалыс, идея арқылы әртүрлі формада көрініс табады. Лессингті ең алдымен, поэзия мен пластикалық өнердің өзара байланысы, өзара әсері қандай екендігі қызықтырады, екіншіден, жарымжылдықтың әдемілікке қалай, қандай формада айналатындығы толғандырады