Questions of dancing heritage in training programs of the discipline «Theory and Techniques of Teaching Oriental Dance».
81 14
Keywords:
Oriental dance, choreography, director choreographer, theory, technique,Abstract
The subject «Oriental dance» has become widespread and entered into the educational programs of higher and secondary educational institutions of art and culture. In connection with the emergence of the problem of professional training – teachers, directors, choreographers, heads of the ensembles of the Eastern peoples’ dances, there was a need to develop training programs for the study of the theory and methods of teaching oriental dance. Thus, there arose the discipline «Theory and Techniques of Teaching Oriental Dance» which was first developed and introduced by the faculty of «Choreography» of the Kazakh National Academy of Arts named after T. Zhurgenov. This article provides a summary of the dance culture of the peoples of East Asia, which is represented by such countries as China, Korea and Japan and studied by the discipline «Theory and Techniques of Teaching Oriental Dance». Currently, the indigenous people of these countries possess the most valuable dancing heritage, rich choreographic traditions, which largely determine the development of the modern scenic stage of oriental dance.References
1 Лопухов А.В., Ширяев А.В., Бочаров А.И. Характерлік бидің негіздері.
Екінші басылым. – С.-Петербург – М. – Краснодар:Лань, 2006.
2 Ахмедова Н.Р. «Мәдени мұраларды Орта Азияның заманауи өнері
контекстінде үйренудің теориялық аспекттері» //Мәдени мұраларды
сақтау: Проблемалар және Келешек. Халықаралық ғылыми
конференция материалдары (20 желтоқсан, 2012 ж.). – Алматы:
Т. Жүргенов атындағы ҚазҰӨА, 2012. – 248 б.
3 Баглай В.Е. Дүние халықтарының этникалық хореографиясы:оқу құралы (Жоғары білім). – Ростов-на-Дону: Феникс, 2007 – 405 б.
4 Чжоу Цзи. Цюцы юэ ишу тэсэ чутань (Музыка өнерінің характерлік
ерекшеліктері туралы)// Юзу ишу. – Урумчи (СУАР. КНР), 1985.
5 Қытай ақпараттық ғаламтор-орталығы.– China. org.cn 19/12/2005
6 Музыкалық энциклопедиялық сөздік / Бас редакторы Г.В. Кельдыш.
– М.: Советская энциклопедия,1991. – 672 б.
7 Ан Сон Хи, Ткаченко Т., Львов Н. Корей биі. – М.: Искусство,
1981 – 147 б.
8 Шефер Э. Самарқанның алтын шабдалысы. Ағыл.тілінен тәрж. – М., 1981.
Екінші басылым. – С.-Петербург – М. – Краснодар:Лань, 2006.
2 Ахмедова Н.Р. «Мәдени мұраларды Орта Азияның заманауи өнері
контекстінде үйренудің теориялық аспекттері» //Мәдени мұраларды
сақтау: Проблемалар және Келешек. Халықаралық ғылыми
конференция материалдары (20 желтоқсан, 2012 ж.). – Алматы:
Т. Жүргенов атындағы ҚазҰӨА, 2012. – 248 б.
3 Баглай В.Е. Дүние халықтарының этникалық хореографиясы:оқу құралы (Жоғары білім). – Ростов-на-Дону: Феникс, 2007 – 405 б.
4 Чжоу Цзи. Цюцы юэ ишу тэсэ чутань (Музыка өнерінің характерлік
ерекшеліктері туралы)// Юзу ишу. – Урумчи (СУАР. КНР), 1985.
5 Қытай ақпараттық ғаламтор-орталығы.– China. org.cn 19/12/2005
6 Музыкалық энциклопедиялық сөздік / Бас редакторы Г.В. Кельдыш.
– М.: Советская энциклопедия,1991. – 672 б.
7 Ан Сон Хи, Ткаченко Т., Львов Н. Корей биі. – М.: Искусство,
1981 – 147 б.
8 Шефер Э. Самарқанның алтын шабдалысы. Ағыл.тілінен тәрж. – М., 1981.
Downloads
Published
2015-10-19
How to Cite
Saitova, G. Y. (2015). Questions of dancing heritage in training programs of the discipline «Theory and Techniques of Teaching Oriental Dance». Eurasian Journal of Philology: Science and Education, 150(4-5). Retrieved from https://philart.kaznu.kz/index.php/1-FIL/article/view/707
Issue
Section
Culture
