Художественное своеобразие сновидений в романе В. Пелевина «Чапаев и Пустота». В. Пелевиннің «Чапаев и Пустота» романындағы түс көрудің көркемдік ерекшеліктері.

Аннотация

В данной статье рассматривается художественная функция сновидений в психологическом изображении личности. Автором предпринята попытка раскрыть основные художественные своеобразия сновидений героев на примере романа В. Пелевина «Чапаев и Пустота». Несмотря на возросший в литературоведении интерес к концепции и поэтике сновидений, проблемы художественного мира сновидений и сновидческого текста остаются одними из наименее изученных. Сновидения в постмодернистской прозе, в частности в романе «Чапаев и Пустота», сохраняют статус «отдельной реальности», приобретают характер навязчивого бреда, вытесняющего обыденную, бытовую реальность; странных откровений о мироустройстве, в котором сосуществуют разные формы жизни. Айтылмыш мақалада түстің көркемдік атқарылатын қызметі тұлғаның психологиялық суретінде қарастырылады. Автор кейіпкерлердің түстерінің көркемдік ерекшеліктерін көрсету үшін В.Пелевиннің "Чапаев и Пустота" романын мысал ретінде алған. Қазіргі кездегі əдебиеттанудағы тұжырымдамаға жəне түстің поэтикасінің өсіңкі мүддесіне қарамастан, түстің жəне түстер туралы мəтіннің көркемдік əлемінің мəселелеріне аз көңіл бөлінген. Модернизмнен кейiнгі қарасөздерде түс көру «жеке нақтылықтың» мəртебесін сақтайды, бiрде үйреншiктi тұрмыстық нақтылықты ығыстыратын жабысқақ сандырақтың сипатын алса, бiрде өмiрде қатар келетін əртүрлi формалардың дүние құрылымы туралы оғаш ашықтықтар жасалады. Зерттеу мақсаты модернизмнен кейінгі модернші В. Пелевиннің "Чапаев и Пустота" романының ХХI ғ. басындағы тарихи-мəдени жəне көркемдік үдерісі мəнмəтіндегі түс көру поэтикасының көркемдік ерекшеліктерін жан-жақты зерттеп анықтау болып табылады. Қисындылық жəне нəтиженің анық-қанығы жұмыстың тиянақты методологиялық базасымен, ғылыми əдебиеттің кең ауқымының тартуы жəне қазіргі ұстанымның жəне көркем мəтіннің анализының əдіс-айласын игерушілікпен қамтылған.