Мәтін түзудегі метафора рөлі. Роль метафоры при составлении текста.

Abstract

Мәтін «бірігу, байланысу» деген ұғымда жұмсалатын әрі мағыналық, әрі грамматикалық қатынас арқылы өзара байланысып жататын сөйлеу бірліктерінің, айтылымдардың, фразадан жоғары бірліктердің, фрагменттердің тұтастығы. Мәтін авторы өз туындысын түзуде оның тілдік сипатына, көркемдік-стильдік ерекшеліктеріне мән береді. Мәтінге қажетті көркемдегіш құралдарды қолдану, жүйелеу және құру үрдісінде метафораның рөлі ерекше екенін атап айтуға болады. Метафора (гр. metaphora – ауысу) – сыртқы не ішкі белгілеріндегі ұқсастыққа қарап бір зат атауының басқа бір затқа атау болуына байланысты сөз мағынасының ауысуы. Мәтіндегі метафора көрінісін айқындау мақсатында М. Жұмабаевтың «Сүй, жан сәулем», М. Мақатаевтың «Аманат», Қ. Бекхожиннің «Үш томдық шығармалары» тақырыбындағы өлеңдер мен поэмалар жинағы алынды. Еще в начале второй половины XX века проблемы текста и анализа текста в языкознании в истории лингвистики достиг знаменательных достижений. «Текст – это единство речевых единиц, высказываний, фраз и фрагментов, используемые в значении «объединение, соединение» и связанных друг с другом по смыслу и грамматически. В процессе создания своего произведения автор текста должен обратить внимание на его языковой характер и художественно-стилистические особенности. Следует отметить, что при использовании, систематизировании и тенденции художественных средств, необходимых для текста метафора имеет особую роль. Метафора (гр. metaphora – перенос) – это изменение значения слов в результате переноса наименования одного предмета на другой на основании сходства внутренних или внешних признаков. В целях выяснения зрелище метафоры в текстах были выбраны сборники стихов и поэм М. Жумабаева «Сүй, жан сәулем», М. Макатаева «Аманат» и К. Бекхожина «Үш томдық шығармалары».