Қытай ақын Хэй Джинжидің поэзиясында қызыл түстің эстетикалық мағынасын талдау

Авторлар

  • Matay B. .

DOI:

https://doi.org/10.26577/EJPh-2019-4-ph6
        20 16

Аннотация

Хэй Джинжи бейбітшілік кезеңінде Қытайдың беделді ақыны болды, өзінің саяси
сезімдерін және «Таймс» тағдырын білдіре отырып, өз сезімдерін, сондай-ақ халықтың күрес
пен ынтасын жігерліндірді. Оның поэтикалық туындысы үлкен саяси тақырыпты және маңызды
саяси тақырыпты көрсетеді. Өмірлік негіздерді арқау ету машығы, шығармашылық бағытындағы
модернистік айқын нышандар, жазудағы тіл қолданыс ерекшелігі, көркемдеу амалдарындағы
оңтайлы, дағдылы тәсілдер нақтылы саралауларға тартылып отырып, өзіндік ойпайымдаулар
жасалды. Оның саяси сөздері (қызыл түс) абстрактілі саяси сезімдер мен өз сезімдерін айқын
көріністі бейнелейді, абстракцияны бетон ретінде, «виртуалды», «нақты» адамға эмоционалды етіп
беру үшін күшті көркемдік көңіл-күйге ие. Резонанс, сонымен бірге эстетикалық және поэтикалық
әлем құру түрінде көрсетеді. Әлемдік әдебиеттегі жаңа көзқарастар, тез ойлау, ой, ең жақсы
идеялар мысалдары, жазуға байсалды көзқарас, жинақталған және аналитикалық модельдер
туындыларын тудыратын жазушының таңқаларлық сезімдік түйсігі, жұмбақ образдарды түсінуге
талпыныс жасалды. Жазушының шығармашылық туындысы алғаш рет қарастылып отыр.
Қытайда ежелден қалыптасқан дәстүрлі қытай поэзиясының іздері тек поэзияда ғана емес,
сонымен қатар ежелгі қытай мәдени әлемінде жиі поэзиямен біріктіріліп тұратын сурет өнерінде
де кездеседі. Автордың байқауларына сәйкес, сонет шоқтарын жанрлық ұйымдастырудың
барлық деңгейлері қайта құруға жатады, бірақ ресми каноннан шығу өте маңызды. «Қызыл»
санындағы сонеттердің өзгеруі қазіргі әдеби дәуірдің ең танымал жанрларының бірі ретінде
сонет мәртебесін арттырады.

Жүктелулер

Жарияланды

2020-02-26

Как цитировать

., M. B. (2020). Қытай ақын Хэй Джинжидің поэзиясында қызыл түстің эстетикалық мағынасын талдау. ҚазҰУ Хабаршысы. Филология сериясы, 176(4), 45–51. https://doi.org/10.26577/EJPh-2019-4-ph6

Шығарылым

Бөлім

Литературоведение