И. Щеголихин шығармашылығындағы интертекстуалдылық

Аннотация

Мақалада бір тарихи кезеңде, жетекші әдеби тәжірибеге сүйене отырып дүниеге
келген шығармалар кезеңнің өзіндік стилі мен ерекше автор образын және дәуір кезеңін
қалыптастыра ала ма деген мәселелер қарастырылады. Мақала авторлары, көркем мәтінде басқа
шығармаларға тиесілі таңбалар «шиеленісіп» бірігетінін, алдыңғы ізашарлардың мәтіндерінің
элементтері үйлесіп, нәтижесінде мәтін, жаңа жолдары пайда болған, «бөгде дыбыстарды»
сақтап қалған, «цитаталар мозайкасына» айналатынды деп есептейді.
Мақала авторлары, И. Щеголихиннің шығармашылығы Қазақстан мен Ресейдің трансше-
каралық аймағындағы мәдени қарым-қатынас контексінде дамығандығын айтады. Сондықтан,
И. Щеголихин шығармаларындағы көркемдік идеяның жүзеге асуы арқылы көрінетін әлемді
қабылдауда ерекше қасиеті бар қазақстандық азамат және еуразиялық мәдениеттің өкілі деп
толыққанды айтуға болады. Сонымен қатар, жазушының әр шығармасы өзінің интертекстуалды
аясын қалыптастыра отырып, өзінің жеке тарихи мәдениеті қарастырылып отыр. Аталған мақала
авторлары интертекстуалдылық теориясына сүйене отырып және интертекстуалды сараптама
элементтерін қолдану арқылы суретшінің шығармашылық қиялынан туындағын әлемнің жеке
бейнесінің интерпретациясын жасап, сол арқылы кез келген кезең ерекшелігін анықтауға
тырысқан.