Абсурд поэтикасы және авторлық позицияны білдіру формалары Н. Веревочкиннің «Гогольдің бас сүйегі» әңгімесінде
Аннотация
Бұл зерттеуде психоаналитикалық тұжырымдамалар аясында автордың позициясын білдіру формалары және оны білдіретін абсурдтық әдістер қарастырылады, автордың көркемдік тұтастықтан бөлінбеуі идеясы өзектендіріледі. Адамның екі негізгі энергиясы — Эрос пен Танатос туралы фрейдтік ілімдер тұрғысынан тақырып және интермәтіндік қосындылар сияқты авторлық позицияны білдірудің формаларын сипаттауға тырысады. Абсурд поэтикасының функционалдығы жұмыс кейіпкерінің психологиялық күйінің формасын тереңірек қарастыруға мүмкіндік беретін мағынасыздық пен абсурд ұғымының көрінісі ретінде қарастырылады. Қазақстандық және шетелдік әдебиеттанушылардың еңбектеріне сүйене отырып, авторлық позицияның көрінісі мен кейіпкерлер қатарының сипаттамасы автордың бейсаналық, психологиялық жарақаттары мен қорғаныс механизмдерінің көрінісімен байланысты екендігі дәлелденді. Зерттеудің теориялық маңыздылығы авторлық позицияны білдіру формаларын қарастырудың кешенді тәсілімен негізделген: дәстүрлі әдебиеттану теориялары мен психоаналитикалық тәсілдер аясында. Зерттеудің жаңалығы Н. Веревочкиннің «Гогольдің бас сүйегі» әңгімесінде алғаш рет абсурд поэтикасы мен психоаналитикалық аспектідегі авторлық позицияны білдіру формалары қарастырылғандығымен анықталады. Жұмыстың практикалық маңыздылығы авторлық позицияны білдіру формаларын, Қазақстанның қазіргі орыс тілді прозасындағы «автор» және «кейіпкер» теориялық ұғымдарын зерттеуде мақала нәтижелерін пайдалану мүмкіндігінде көрінеді.
